monumenta.ch > Hieronymus > sectio 377 > sectio 10 > sectio 106 > sectio 15 > sectio 16 > sectio 248 > sectio 96 > sectio 34 > sectio 2 > sectio 14 > sectio 14 > sectio 95 > sectio 71 > sectio 89 > sectio 139 > sectio 103 > sectio 18 > sectio 12 > sectio 395 > sectio 128 > sectio 464 > sectio 9 > sectio 64 > sectio 6 > 16 > sectio 11 > sectio 72 > sectio 43 > sectio 56 > sectio 27 > sectio 141 > sectio 8 > sectio 3 > sectio 92 > sectio 80 > sectio 90 > sectio 57 > 11 > sectio 31 > 19 > sectio 35 > sectio 188 > sectio 51 > 7 > sectio 114 > sectio 140 > sectio 13 > sectio 26 > sectio 388 > sectio 6 > 20 > sectio 38 > sectio 2 > sectio 128 > sectio 392 > sectio 79 > sectio 3 > 23 > 8 > sectio 359 > sectio 120 > 4 > 14 > sectio 1 > sectio 16 > 43 > 2 > sectio 23 > sectio 24 > sectio 6 > 2 > sectio 180 > sectio 1 > sectio 201 > sectio 52 > sectio 160 > sectio 30 > sectio 89 > sectio 60 > sectio 22 > sectio 24 > 8
Ambrosius, Epistolarum classis I, 46, 7. <<<     >>> 9.

8.

1 Nec sibi blandiatur virus Apollinaris, quia ita legitur: Et specie inventus est ut homo (Philip. II, 7); non enim negatus est homo Iesus, cum alibi ipse Paulus de eo dicat: Mediator Dei et hominum homo Christus Iesus (I Tim. II, 5), sed confirmatus est.
2 Id enim est usus et moris Scripturae sic significare, sicut et in Evangelio legimus: Et vidimus gloriam eius, gloriam quasi unigeniti a Patre (Ioan. I, 1).
3 Sicut ergo quasi unigenitus dicitur, et non abnuitur unigenitus Dei Filius; ita ut homo dicitur, et perfectio fuisse in eo hominis non negatur.